De titel is eigenlijk een kreet van een tijdje terug maar wie had kunnen bedenken dat 2020 zo’n raar jaar zou worden! Voor menigeen eentje om nooit te vergeten. Velen zullen zich later nog kunnen herinneren wat ze in 2020 gedaan hebben, hoe de eerste moppen verteld werden over corona, waar ze waren tijdens de eerste persconferentie of hoe ze thuis werkten. Thuiswerken wat in 2020 eerst nog bijzonder was maar kort daarna de nieuwe werkelijkheid was geworden! En wat voor een rare regels en eisen er plots gesteld werden. Koffievergoeding, wc-papiervergoeding, want ja op eigen pot is het papier niet gratis.
Velen zullen zich een dierbare of een bekende uit de straat herinneren die het leven heeft gelaten. Dat heeft voor velen een onuitwisbare indruk achtergelaten. Ook waren er, net als bij het voetballen, veel te veel deskundigen en hadden in het hele jaar alle journaals en actualiteitenprogramma’s maar drie onderwerpen : Corona, Trump, en boze boeren. Oh ja, en het weer natuurlijk, maar daar waren de boeren dan weer boos over.
Voor bepaalde beroepsgroepen was het een rampjaar: de horeca, de bioscopen, theaters en de festivalbranche werden plots geconfronteerd met een onvrijwillig sabbatical. Ook gingen veel bedrijven op halve kracht draaien maar andere branches draaiden op volle toeren. Zoals de tuincentra, de bouwmarkten, drogisterijen, farmaceuten en… de fietsenzaken. Iets waar ook nooit niemand bij stil had gestaan. Toen de eerste persconferentie kwam hield menige fietshandelaar zijn hart nog vast: waar gaat dit naar toe? Wat gaat er met onze omzet gebeuren en hebben we straks nog wel klanten in de winkel?
U weet inmiddels hoe het is gelopen. Mede door het fantastische duo Mark R. en Jaap v D., die op de persconferentie wisten te melden dat alle teamsporten verboden werden, maar niet het fietsen. Kijk, en dat kan een doorsnee vertegenwoordiger niet! Iemand verbieden iets te doen maar wel een richting aangeven wat wel mag. Maar alle positiviteit voor de fietsbranche waarin ik mij bevind, leidt tevens tot nieuwe problemen. In maart vond de eerste persconferentie plaats; begin april - mede door het mooie weer - gingen alle sluizen open en werd het alle hens aan dek in menige fietsenwinkel. De rijwielen stoven de deur uit. In mei was het een gekkenhuis met de boodschap: de eerste modellen zijn al op. In juni bijbestellen wat er nog te krijgen was. In juli alles wat gangbaar (overigens ook niet gangbaar) was uitverkocht! Ook menig winkeldochter die al een tijdje stond te verstoffen in een hoekje heeft uiteindelijk ook nog een nieuwe eigenaar gekregen.
Dan maar kijken op de vakbeurzen voor de nieuwe modellen. Maar… deze beurzen gingen niet door! Wel kwamen al de eerste meldingen van merken, dat volgend jaar de levertijden wat langer zouden gaan worden….. veel langer! Maar uiteindelijk moeten er toch fietsen in de winkel staan, dus hoe gingen of gaan we dit oplossen?
Nu is toevallig de schrijver dezes zoekende naar een koopwoning. Nu bleek en blijkt dat geen makkelijke opgave! Er is veel te weinig aanbod en er zijn veel teveel woningzoekenden. En daar zie ik plots een overeenkomst met de fietsbranche van dit moment. Waar in het begin van de eerste coronagolf nog retailers fietsen met veel korting aanboden - wat op zich een raar idee is bij schaarste - doen makelaars dat heel anders. Makelaars zetten een woning op Funda met een ”reële” vraagprijs, een stuk of twintig foto’s erbij en dan “gehts los”! De potentiële koper kan zich laten inschrijven voor een bezichtiging en kan op datum X in 15 minuten het huis van binnen en buiten bekijken en heeft dan drie dagen de tijd om een bod uit te brengen. Met het “bieden vanaf...”-principe. De norm is tien procent overbieden, anders kom je niet eens in aanmerking, zegt de makelaar dan. Maar ja, als iedereen tien procent overbiedt, hebben we allemaal dezelfde prijs. Dus je moet 11, 12, 13 of nog wel meer procenten overbieden, anders ben je kansloos.
Nu zat ik te denken dat als “less” dan toch “more” is, kunnen we dan niet met een redelijk lege fietswinkel (zet alle andere fietsen maar in het magazijn) met veel ruimte om de fietsen heen, zeg maar zo een chique boutique, toe? Van elk soort één fiets: stadsfiets, racefiets, mountainbike, e-bike, hybride; Enfin, u kent uw eigen assortiment wel. Mooie kaarten met een adviesprijs erop. Als er dan een klant komt die geïnteresseerd is en tot de koop wil over gaan, hem of haar meedelen, dat er nog vijftien gegadigden zijn voor deze fiets en dat de adviesprijs een “vanaf”-prijs is, Het is bieden vanaf de adviesprijs…. en de norm is 10% overbieden anders kom je niet een in aanmerking! Ik verzeker u, fietshandelaren overal ter wereld: de fietsbranche zal nooit meer de oude worden: Less is more!